این روزها که حق تعالی عظمتش را به رخ ما بندگان ناسپاس کشانده و به ذره‌ای که توان دیدنش را نداریم مبتلایمان ساخته تا به خود آییم و اصالت وجودیمان را باز یابیم دو گروه به جان دینی افتاده‌اند که جز سعادت انسان در زیست دنیایی و اخروی چیزی نمی‌خواهد. دو گروهی که مولا علی علیه السلام می‌فرمایند کمرم را شکستند، عالمان هتاک و بی پروا، و جاهلان مقدس نما، آنان با هتاکی خود مردم را مغرور کردند و اینان با اعمال خود مردم را گول زدند و مانع از آن شدند تا مردم به حقیقت دست یابند.
گروه نخست به نام روشنفکری، دین را در مقابل عقلانیت قرار می‌دهند؛ حال آنکه دین، حجت نهان را عقل می‌داند و پیشوایان دین، خود گنجینه‌های بی‌بدیل دانش و عقلانیت‌اند. و دسته دوم نیز با دگم‌اندیشی و جمود فکری، اندیشه پویای دین را به ظواهر و آموزه‌های بسته، رسوب شده و انعطاف ناپذیر محدود می‌کنند.
اسلامی که در دوگانگی سلامت و حکم واجب، سلامتی انسان را ارجح می‌داند و واجب را به حرام تبدیل می‌کند چگونه ایستادگی در برابر قانون و توصیه‌های اطباء جهت محدودسازی چند روزه‌ی یک امر مستحب را بر می‌تابد؟ این چه تصویری است که با لیسیدن ضریح و تعرض به حریم اهل بیت علیهم السلام و قانون شکنی به جهانیان مخابره می‌کنید؟
شهید مطهری می‌فرمایند: هم متحجر و هم متجدد با رویکردهای تفریطی و افراطی از خط اعتدال خارج شده و گرفتار بیماری خطرناک توقف، سقوط و انحراف هستند.
یا علی بن موسی‌الرضا دلمان هر لحظه به سویت پر می‌کشد تو خود سرآمد اطبا بودی، مثل همیشه کوتاهی‌های ما را ببخش و شافع ما شو و ویروس‌های جسمی و فکری را از ما دور فرما
