جریان دانشجویی؛ مخاطب ویژه تذکرات رهبری

اقتباس آزاد از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اعضای شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی  - 6 دی ماه 96

چند وقتی بود که تعدادی از مدیران سابق اجرایی کشور پس از فراخوانده شدنشان به دادگاه، اقدام به اتهام پراکنی و سیاه نمایی علیه قوه قضائیه کردند – گر چه این قوه را همچون سایر قوا بدون ایراد نمی دانیم – آنان بیش از آن که دلسوزی در دیدگاه هایشان دیده شود، عقده گشایی و سیاسی بازی در رفتارشان دیده می شد، کار به بست نشینی رسید، همزمان بیانیه ای در حمایت از آنها صادر و 1600 نفر از اقشار مختلف از جمله دانشجویان – با نقشی پررنگ تر – پای آن را امضا کردند.

اسامی را که می دیدم، تأسفم بیش تر می شد، مگر می شود این حجم از مسئولین بسیج دانشجویی و جنبش عدالتخواه دانشجویی و جامعه اسلامی دانشجویان و سایر جریانات مرسوم دانشجویی این چنین ساده اندیشانه از افرادی حمایت کنند که مسیری دشمن شاد کن در پیش گرفته اند و تمام رسانه های معاند از بی بی سی و صدای آمریکا تا آمدنیوز کذاب در حمایت از آنها قلم می زنند و برنامه پخش می کنند! بله این پشت پرده تلخ این روزهای جنبش دانشجویی ماست، بسیاری از آن افراد مسئولین تشکل های دانشجویی در دانشگاه ها بوده و یا هستند، دانشجویانی که خود می باید پرچم دار بصیرت افزایی در جامعه و مؤذن آن باشند، این روزها در نقطه مقابل وظیفه خویش شمشیر می زنند! اگر این نقش را دیروز و در فتنه های 78 و 88 تشکل های با برچسب اصلاحات در حمایت از پرچم داران فتنه ایفا می کردند، متأسفانه امروز تشکل هایی با برچسب اصولگرایی در حمایت از بست نشینان و... عملیاتی می کنند و به فرموده آیت الله بهشتی مصیبت جانشاندن اشخاص به جای ارزش ها را تحقق می بخشند. وقتی نگاهمان را به مصادیق تنزل می دهیم و فعالیت های سیاسی مان برخاسته از معرفت دینی نیست، دشمنان اسلام را صرفا ابوسفیان و فرزندانش و فتنه گران را فقط موسوی و دار و دسته اش می دانیم و در تحلیل دچار تردید و اشتباه می شویم و فراموش می کنیم که ملاک وضع فعلی افراد است.

صحبت های امروز رهبر انقلاب تلنگری عجیب به همه بود از مدیران و مسئولان و رؤسای جمهور گذشته و حال و آینده تا مسئولین تشکل های دانشجویی دانشگاه های مختلف.

اینکه خود را مدعی انقلابی گری دانسته و بقیه را بر پایه توهمات، معاند انقلاب، نفوذی و انگلیسی و آمریکایی بدانیم به دور از تقواست، انقلابی گری با اتهام زنی و لجن پراکنی و سیاه نمایی و بیرون زمین نشستن و نقدهای غیرمنصفانه کردن بیگانه است.

الاسف برخی از مسئولین تشکل های دانشجویی در دانشگاه ها با وجود امکانات لازم، نشسته و دست روی دست گذاشته اند و منتظرند تا وزیر و رئیس و کارمند دانشگاه، ارزش های انقلاب را پاس بدارد! اگر آنها صددرصد به پاسداشت انقلاب مؤظف اند، منِ تشکل دانشجویی هزاران درصد مؤظف به آنم و باید نسبت به کرده خود پاسخگو باشم و نیز در این مسیر نباید به بهانه سنگ اندازی سایرین و کمبود امکانات دست از ادای تکلیف بردارم، چنانچه بزرگ ترین اقدامات در طول تاریخ در کمترین امکانات و دشوارترین شرایط حاصل شده.

مصیبت ما و نقطه انحراف جریان دانشجویی از مسیر اصلی خود زمانی بوده و هست که ملعبه دست این و آن شویم، زمانی است که سیاست مبتنی بر دیانت جای خود را به دیانت مبتنی بر سیاست کاری دهد و در لباس و ظاهر دین و انقلاب و به فرموده رهبر انقلاب با انقلاب نمایی به جای انقلابی گری، اهداف پست و بی ارزش سیاسی و منافع شخصی و جناحی را در پیش بگیریم. اینجاست که بجای آنکه باری از دوش انقلاب و مردم برداریم، می شویم سربار جامعه و فقط غر می زنیم و سیاه نمایی می کنیم و این همان نقطه ای است که شهید بهشتی آن را مرگ تشکیلات می داند.

لازم است تا جریانات مختلف دانشجویی اقدام به بازنگری اساسی در مواضع، تصمیمات و عملکرد خود کنند و این چنین ساده اندیشانه موضع نگیرند و بجای نقدهای غیرمنصفانه توأم با توهین و تهدید، به معنای واقعی کلمه «جنبش دانشجویی» شوند و در مسیر اهداف انقلاب اسلامی با شناخت کامل مبانی و اصول آن و آزادسازی فکر و اندیشه خلاقانه گام بردارند.

یادداشت: محمدحسین آزادی