در زمانی که رسانه های نوین نیمی از انسان ها را تحت پوشش خود قرار داده اند و کاربران این فضا شبانه روز تحت پمپاژ محتوایی آنان قرار دارند، انتقال ایده های ناب اسلام و انقلاب همچون آزادی، عدالت خواهی، مردم سالاری و... ضروری تر از گذشته است، انسان و جوان نسل کنونی دوست دار استدلال عقلایی است، انتقال یک جانبه مفاهیم را برنمی تابد حتی اگر بهترین در نوع خود باشد، باید با بحث و گفت و گوی آزاد به شناخت کافی دست یابد و با گزینش گری متقاعد شود و مسیر را برگزیند.
رسانه ملی بعنوان پیام رسان انقلاب اسلامی و تنها پایگاه رسانه ای نظام در مقابله با این آرایش عظیم دشمن، هم باید ناظر به خنثی کردن کار دشمن در داخل باشد، هم باید ناظر به ضربه زدن به دشمن در فضای عمومی؛ البته اینها نقطه آمال رسانه ملی است و اگر بخواهیم رسانه ملی مان پیام رسان انقلاب اسلامی باشد باید تمام عوامل آن از مدیران تا کارگردانان و نویسندگان و مجریان و بازیگران درد اسلام و انقلاب داشته باشند؛ مولانا در فیه ما فیه در تشریح درد می گوید «درد است که آدمی را راهبر است! در هر کاری که هست، تا او را دردِ آن کار و هوس و عشق آن کار در درون نخیزد، او قصد آن کار نکند و آن کارِ بی درد او را میسر نشود!»
(متن کامل در ادامه مطلب)
محمدحسین آزادی جانشین اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه ولیعصر در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، گفت: اگر تاریخ کشورمان را مرور کنیم، هیچ حکومتی را نمی‌یابیم که با خواست و اراده مردم و مبتنی بر آئین الهی، روی کار آمده باشد؛ جز یک حکومت، و آن هم «جمهوری اسلامی ایران» است. حکومتی که با تمسک به برترین دین الهی یعنی اسلام و با هدایت و رهبری بزرگ مرد تاریخ، حضرت امام خمینی رضوان الله علیه و با مجاهدت ملّت و غلبه بر نظام طاغوتی پهلوی در بهمن 57 به پیروزی رسید.
