از رئیسعلی آموز

اگر چه امروز با توجه به هشدارهای پیاپی رهبر معظم انقلاب نسبت به کم رنگ شدن توجه به دشمن، برخی از افراد و مسئولین هنوز متوجه خطر نشده‌اند، ۱۰۰ سال قبل‌ جوانی به نام رئیسعلی، مبارزه با دشمن داخلی و خارجی را جهت حفظ اسلام و در درجه بعد ایرانیت خویش آغاز می‌کند.


گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو» - یادداشت دانشجویی؛ تقویم را که نگاه انداختم چشمم به روز ۱۲ شهریور افتاد: سالروز شهادت رئیسعلی دلواری و روز مبارزه با استعمار انگلیس. کنجکاو شدم پیرامون شخصیت رئیس علی دلواری بیشتر بدانم. بحث بازگشایی سفارت انگلیس در این ایام نیز مزید بر علت شد.

با بررسی و مطالعه احوالات جوان و دلیر مرد دشتستانی دریافتم زندگی او می‌تواند الگویی مناسب و متناسب برای مسئولان و جوانان امروز و فردای وطن باشد. رئیسعلی جوانی است که علی رغم سن کم، نسبت به مسائل داخلی و خارجی کشورش کاملاً آگاه است و با هوشیاری تمام، زیرکانه و شجاعانه نسبت به آن‌ها حساسیت نشان داده و اقدام می‌کند. او با بصیرتی بالا مسیر صحیح را تشخیص داده و با کسب اجازه از علماء زمان خود دست به عمل می‌زند.

 
رئیسعلی نه استبداد داخلی را بر می‌تابد نه استعمار خارجی را تاب می‌آورد و در یک عبارت «انقلابی» به معنای واقعی است. بی‌شک اگر رئیسعلی در دانشگاه تحصیل می‌نمود چهل پنجاه سال زود‌تر جریان جنبش دانشجویی را با‌‌ همان تابلوی مقدس خود یعنی مبارزه با استبداد داخلی و استعمار خارجی راه می‌انداخت.

 
او دشمن را به خوبی می‌شناسد با وجود قلت عِدّه و عُدّه راه مقاومت در پیش می‌گیرد، تطمیع و تهدید دشمن در او موثّر نیست و فریاد بر می‌آورد: «چگونه می‌توانم بی‌طرفی اختیار کنم در حالی که استقلال ایران در معرض خطر جدی قرار گرفته‌است؟» آنگاه می‌شورد و پیاپی دشمن را شکست می‌دهد، عظمت بریتانیای کبیر را در هم می‌شکند و لشکرش را خجل زده و شرمسار می‌کند، دست آخر نیز با ناجوانمردی دشمن، از پشت خنجر خورده و به آرزوی خود یعنی شهادت دست می‌یابد.


اگر امروز علی رغم هشدارهای پیاپی رهبر معظم انقلاب نسبت به کم رنگ شدن توجه به دشمنی‌ها، برخی از افراد و مسئولین هنوز متوجه خطر نشده‌اند، صد سال قبل‌تر جوانی به نام رئیسعلی، خود مبارزه با دشمن داخلی و خارجی را، جهت حفظ اسلام و در درجه بعد ایرانیت خویش، هدایت می‌کند. رئیسعلی برای مقاومت در برابر دشمن از فقهای زمان خود کسب تکلیف می‌نماید، دنیا را بی‌ارزش می‌شمارد، سلوک حسینی را سرلوحه خود قرار می‌دهد، سکوت در برابر وضعیت نابسامان موجود را خیانت می‌داند، از تهدید دشمن نمی‌هراسد بلکه آن را تاییدی بر اقداماتش می‌انگارد.

 
رئیسعلی به ما درس مبارزه و مقاومت آموخت و یاد داد که «اگر دشمن، خود را شبیه گربه ساخت مثل موش ندویم».


زمانی که خزانه، در فضای سراسر هرج و مرج در اختیار دلیر تنگستان قرار می‌گیرد، حتی یک سیر شکر هم از بیت المال حیف و میل نمی‌کند. آری بی‌گمان اگر رئیسعلی در زمانه ما بود، آقازاده‌ای زالوصفت انگل بیت المال و خزانه مملکت نمی‌شد؛ رئیسعلی جنگید تا انگلیسی‌های خبیث و منفعت طلب را از کشور بیرون براند، روباه پیری که اقداماتش بعد از رئیسعلی، علت و فلسفه مبارزه دلیر دشتستان را عیان‌تر ساخت؛ از جمله: حامی درجه یک پهلوی و عامل فراماسونری در ایران، تربیت کننده غرب زده‌ها، تحریک کننده جریان‌های تجزیه طلب، تشدیدکننده تفرقه مذهبی، مبدع فرقه ضاله بهاییت، غارتگر منابع اقتصادی و نفت، جداکننده بخش‌هایی زیادی از خاک کشور در دوران سلطنتی، حامی صدام و منافقین، حامی شبکه‌های رسانه‌ای معاند نظام و یکی از کارگردانان اصلی کودتای ۲۸ مرداد، جریان فتنه ۸۸ و تحریم‌های اقتصادی، حامی تشیع انگلیسی و عامل اصلی اشغال فلسطین و بسیاری دیگر از اقدامات خصمانه.


حال که فرش قرمز‌ها بار دیگر برای روباه پیر استعمار و سایر هم کیشانش پهن شده است، چشم و گوشمان را بیشتر باز کنیم و دوباره فرصت خیانت را برایشان مهیا نکنیم و نگذاریم بساط غارت برایشان پهن شود و با تسخیر بازار و اقتصاد، عرق کارگر ایرانی بی‌فایده ریخته شود؛ چرخ سانتریفیوژ‌ها اگر کند می‌چرخد، لا اقل چرخ کارخانه‌ها بچرخد و این همه جوان تحصیل کرده مستعد، بیش از این در آتش بیکاری نسوزند.

 
محمدحسین آزادی-فعال دانشجویی و دبیر سابق جامعه اسلامی دانشگاه ولی عصر (عج)