درود بر من! ننگ بر دیگران!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمدحسین آزادی در یادداشتی نوشت: فقط خود را خوب می‌دانند! فقط خود را صاحب اندیشه می‌دانند! فقط آن‌ها هستند که حلال مشکلات کشور و گه گاهی جهان هستند و از این جهت برای کشور و بشریت نسخه تجویز می‌کنند!

 

مسیری که در طول تاریخ هر که در آن قدم برداشته به زوال رفته است، در انقلاب اسلامی هم به همان طریق، از بنی صدر و منافقینش گرفته تا چهره‌ها و گروه‌های مختلف. انحصارطلبی و انحصاراندیشی شیوه طواغیت است، دروغگوست آنکه به این مسلک است و دم از آزادی بیان و مردم خواهی می‌زند.

 

هر وقت منافعشان اندکی خدشه دار می‌شود جار و جنجال به پا می‌کنند، یک روز طلب نوشیدن جام زهر می‌کنند و روزی دیگر جلوی آرای مردم صف می‌کشند و دموکراسی را در آتش زدن سطل‌های زباله و بر هم زدن امنیت و آرامش جامعه جست و جو می‌کنند!

 

یک روز چپ چپ‌اند و یک روز راست راست! یک روز مدعی اصول‌اند و روز دیگر به فلان سر جناحی که در مجادلات انتخاباتی در مقابل خود می‌دیدندشان نامه فدایت شوم می‌نگارند و خود را تداوم بخش راه فاخرانه آنان! روزی برای نشاندن شخصی بر صدر کرسی‌های سبز سر و دست می‌شکنند و روزی دیگر برای زمین زدنش کاست پخش می‌کنند!

 

تا وقتی مناصب به کام آنهاست شیرین‌اند و آب در هاون کوبیدنشان سراسر افتخار! و وقتی به نام دیگران می‌افتند، تلخ‌اند و پیف و حساب کار با کرام الکاتبین! زمان آن‌ها دلار که از هزار به سه هزار می‌رسد، آب از آب تکان نمی‌خورد و جیکشان در نمی‌آید! و زمان دیگران، انقلاب در خطر سقوط است!

 

این یکی هم به همان سان! افزایش نرخ دلار در دوره قبل نشان از بی تدبیری و جهالت علمیست و این دوره نشان از کفایت و درایت اقتصادی وزرای فرتوت!

 

اما درد و مصیبت اصلی این‌ها نیست، جایی است که از منظر عده‌ای ناآگاه، این قبیل افراد جانشین ارزش‌ها می‌شوند، شهید بهشتی می‌فرمایند: «تو ارزش‌ها را بشناس و اشخاص را با ارزش‌ها بسنج؛ بحث‌ها باید بر محور ارزش‌ها باشد، حمایت‌ها باید از ارزش‌ها باشد، درود باید بر ارزش‌ها باشد». خطر اصلی و آنچه انقلاب ما را تهدید می‌کند مغالبه اشخاص انحصارطلب بر ارزش‌ها و درود بر آنان است نه خطای فلان قاضی و کم کاری بهمان مسئول. مشکلات و معضلات با همت و پشتکار و وحدت و آرامش قابل مداواست نه با مجادله و سیاه نمایی و نامه پراکنی.

 

آنچه ماندگارست اصول و ارزش‌هایی هستند که سوار بر کشتی انقلاب و به راهبری رهبری آگاه و هوشیار در حرکت به سمت اهداف والای خویش‌اند، هر کس که در این مسیر دچار کبر و خود برتربینی و انحصارطلبی گردد، به ناچار بازمانده از کشتی نجات و غرق در دریای سرافکندگی و ضلالت است، خواه ابلیس باشد با عبادت شش هزار ساله اش، یا رئیس جمهوری با سابقه هشت ساله اش! یا دانشجویی با سابقه تسخیر سفارتش! فرقی هم نمی‌کند که در لوای کدام عنوان اقدامش تیتر رسانه‌های معاند گردد؛ مسئول این تشکل انقلابی! یا مسئول آن تشکل انقلابی!

snn.ir/002q3G